Η δεκαετία του 1920 ήταν περίοδος που σημειώθηκε σημαντική εξέλιξη στην τεχνολογία των επικοινωνιών. Το ραδιόφωνο άρχισε να αναγνωρίζεται ως μέσο μετάδοσης, τα “talkies” άρχιζαν να διαμορφώνουν τη βιομηχανία του κινηματογράφου, ενώ εφευρέτες πειραματίζονταν με τις πρώτες μορφές της τηλεόρασης. Την περίοδο εκείνη ο κόσμος αναγνώριζε το γεγονός ότι μεγάλα επιτεύγματα βρίσκονταν εν όψει, αλλά ο Hugo Gernsback ήταν ο πιο διορατικός, σύμφωνα με τ ο σχετικό άρθρο του αμερικανικού περιοδικού Smithsonian.

Το 1905 σχεδίασε το πρώτο home radio set και ξεκίνησε την πρώτη mail order ραδιοφωνική επιχείρηση στον κόσμο. Το 1925 σε ένα άρθρο του περιοδικού, ο Gernsback, εκφράζοντας τον ενθουσιασμό του για το μέλλον των ραδιοεπικοινωνιών, έκανε την πρόβλεψη μιας συσκευής που θα χρησιμοποιείται το 1975.
Τη συσκευή αυτή την ονόμαζε “Teledactyl” η οποία θα επέτρεπε στους γιατρούς όχι μόνο να βλέπουν τον ασθενή τους από χιλιόμετρα μακριά, αλλά και να τον αγγίζουν χρησιμοποιώντας λεπτά ρομποτικά χέρια. Στην ουσία προέβλεψε την Τηλεϊατρική, αν και λίγο πιο διαφορετική από αυτήν που εφαρμόζεται σήμερα.
Ο ίδιος ο Gernsback συμπλήρωνε τότε, το 1925, ότι: “Καθώς ο πολιτισμός μας εξελίσσεται συνηθίζουμε όλο και περισσότερο να δραστηριοποιούμαστε από απόσταση. Αντί να επισκεπτόμαστε τους φίλους μας, τώρα τους τηλεφωνούμε. Αντί να πάμε σε μια συναυλία, την ακούμε στο ραδιόφωνο. Σύντομα, μέσω της τηλεόρασης, θα μένουμε στο σπίτι για να δούμε μια θεατρική παράσταση. Αυτό όμως δεν αρκεί. Καθώς προχωράμε, παρατηρούμε ότι τα καθήκοντα μας αυξάνονται και έχουμε λιγότερες δυνατότητες να μεταφερόμαστε για να ασκούμε το επάγγελμα μας, να διασκεδάζουμε και ούτω καθεξής”.
Πριν λίγα χρόνια είχαμε την παρακάτω εμπειρία:
«Ήταν απόγευμα Μεγάλης Παρασκευής και έλαβα ένα τηλεφώνημα από την κόρη ενός παππού ασθενούς μου, λέγοντας ότι μόλις φτάσανε σε ένα ορεινό χωριό της Αρκαδίας οικογενειακώς για να κάνουν Πάσχα με τον παππού, αλλά το πόδι του είχε χρώμα που δεν της άρεσε και δεν ήξερε τι να κάνει.
Σκέφθηκα ότι όλο και κάποιο εγγονάκι θα ήταν στο χωριό και θα μπορούσε να βγάλει κάποια φωτογραφία από το προβληματικό πόδι. Πράγματι έλαβα σε email αυτές τις εικόνες και στη συνέχεια τους ενημέρωσα από την άλλη άκρη της Ελλάδας που βρισκόμουν, ότι ο παππούς έπρεπε να μεταφερθεί επειγόντως σε εφημερεύον νοσοκομείο.
Ήταν Μεγάλη Παρασκευή βράδυ κανείς δεν ήθελε να χαλάσει το Πάσχα μιας ολόκληρης οικογένειας εξαιτίας μιας εικόνας και του ίντερνετ. Η ευθύνη ήταν μεγάλη. Επέμενα, πείστηκε ακόμα και ο ίδιος ο παππούς και τελικά τώρα, χρόνια αργότερα, μπορώ να το πώς με βεβαιότητα ότι:
«Ο παππούς χρωστά το πόδι του στο ίντερνετ.»
Δεν υπάρχει ακόμα ο “teledactyl” για να μπορούμε να εξετάζουμε τους ασθενείς μας από απόσταση. Μπορούμε όμως να έχουμε πολύ εύκολα και με σαφήνεια άποψη για ότι «φαίνεται», όπου μπορεί να καταγραφεί εύκολα και ανέξοδα στη φωτογραφική μηχανή ενός κινητού τηλεφώνου.Τώρα πια η ευκολία της κάμερας του κινητού τηλεφώνου μας έχει λύσει πολλά θέματα. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι η σωστή καταγραφή των χρωμάτων δηλαδή η λήψη των εικόνων θα πρέπει να γίνει σε φυσικό φως.

Το ιατρείο μας λειτουργεί πολλές φορές με αυτό τον τρόπο. Δεν μπορούμε βέβαια να ξέρουμε τι έχετε αν πονά η κοιλιά σας. Μπορούμε όμως να έχουμε άποψη για όλα όσα μπορείτε να καταγράψετε πολύ απλά με ένα τηλέφωνο 
Επίσης έχουμε τη δυνατότητα να συναντηθούμε με video κλήση μέσω FaceΒook ή Skype, προγραμματισμένα, αφού επικοινωνήσετε μαζί μας εδώ.