Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβριο του 2014 στο περιοδικό JAMA, όπως ο μυθικός Ίκαρος, έτσι και στην εποχή μας, όσοι βρίσκονται κοντά στον ήλιο αντιμετωπίζουν κάποιες δυσάρεστες συνέπειες.
Οι πιλότοι και το προσωπικό της καμπίνας έχουν διπλάσια πιθανότητα να προσβληθούν από μελάνωμα, απ’ ότι ο υπόλοιπος πληθυσμός. Επιπλέον δε, το ποσοστό θνησιμότητας από το μελάνωμα είναι 42% υψηλότερο. Από τις έρευνες που έγιναν (χωριστά για τους πιλότους και για το πλήρωμα της καμπίνας) προέκυψε ότι, οι πιλότοι έχουν περισσότερες πιθανότητες να προσβληθούν από μελάνωμα και υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας, απ’ ότι τα μέλη της καμπίνας. Οι ερευνητές θεωρούν ότι χρειάζεται επιπλέον έρευνα του μηχανισμού ο οποίος προκαλεί το μελάνωμα, προκειμένου να ληφθούν αποτελεσματικότερα μέτρα προστασίας των ατόμων της παραπάνω κατηγορίας.
Εικάζουν ότι η κύρια αιτία είναι η έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία, η οποία, όσο ψηλότερα πετάει το αεροπλάνο, τόσο εντονότερη γίνεται. Στα 9000 μέτρα, ύψος στο οποίο πετάνε τα περισσότερα επιβατικά αεροπλάνα, το ποσοστό της υπεριώδους ακτινοβολίας είναι διπλάσιο απ’ ότι στο έδαφος. Σε αντίθεση με την ιονίζουσα ακτινοβολία, τα επίπεδα της οποίας ελέγχονται μέσα στο αεροσκάφος, η υπεριώδης ακτινοβολία δεν έχει ακόμα αναγνωριστεί σαν παράγοντας κινδύνου για τους ιπτάμενους.
Τα παραπάνω δεν ισχύουν για τα άτομα που ταξιδεύουν συχνά με αεροπλάνο. Παρόλα αυτά, όσοι ανησυχούν, μπορούν να κατεβάζουν το σκίαστρο του παραθύρου, ή ν’ αποφεύγουν τις θέσεις δίπλα στο παράθυρο.
Όσον αφορά δε την υπεριώδη ακτινοβολία, προκύπτουν τα εξής:
Η μετάδοση της UVB είναι μικρότερη του 1%, για όλους τους τύπους του παρμπρίζ. Αντίθετα, η UVA διαπερνά σε μεγάλο ποσοστό το γυαλί, ενώ το πλαστικό την μπλοκάρει, σχεδόν ολοσχερώς.